بزرگان فلسفه سیری کوتاه و متفاوت در تاریخ فلسفه از چند فیلسوف نامی است که فلسفه بدون نامشان چندان معنایی ندارد. از افلاطون اولین فیلسوف بزرگ غربی که مسائل و مباحث مربوط به فلسفه ی غرب را تدوین کرده است امانوئل کانت که معتقد است اگر ما چیستی امری را بدانیم به چگونگی آن پی خواهیم برد. باروخ (بندیکت) اسپینوزای پرتغالی که در هلند زندگی میکرد و به خاطر بیان پانتی بسم از سوی هم کیشان خود طرد گردید. توماس آکویناس قدیس که در تاریخ بیشتر به خاطر پدید آوردن فلسفه ای مسیحی شناخته میشود. اگوستین از اولین فیلسوفان بزرگ مسیحی که به شکلی منظم به فلسفه پرداخته است. جان دیویی یکی از فلاسفه ی اثر گذار آمریکایی هم در فلسفه و هم مباحث آموزشیست. او بحث های قدیمی فلسفی را به چالش کشید تا سؤالات و پرسشهای حیاتی تری را مطرح کرده باشد. در نگاه سورن کیرکگور حقیقت یک واقعیت ملموس است که بایستی زنده و پویا باشد نه این که صرفا مورد توجه قرار گیرد و در مورد آن بحث شود کمتر کسی را میتوان به اثرگذاری ارسطو یافت درک او از جهان بر تفکر مسیحی اثر گذار بوده است. آرتور شوپنهاور با شکاکیت خود بیشترین اثر گذاری را بر تاریخ تفکر بشری داشته است. دیوید هیوم فلسفه را با حس تجربه گرایی بازگو کرده است. فریدریش هگل ترکیبی عمیق و اثرگذار از تمامی دانشها را ارائه کرده است. فریدریش نیچه تقریبا تمامی متفکران فلسفی و دینی هم عصر خود را نقد کرده است. ژان پل سارتر فیلسوفی که او را بهترین حامی اگزیستانسیالیسم می دانیم معتقد است هیچ قدرت بیرونی نمی تواند به زندگی معنا بخشد او انسان را کاملا آزاد و مسئولیت پذیر می داند.