گواتمالا. 1954. کودتای نظامی کارلوس کاستیو آرماس با حمایت ایالات متحده‌ی آمریکا، دولت قانونی خاکوبو آربنس را سرنگون می‌کند

اگر چشمانت را بگشایی شب دروازه های خزه اش را باز می گشاید

نمی‌خواهم فراموش کنم کیستم و چرا به این‌جا آمده‌ام. نمی‌خواهم با حرف‌های زیبا، با سرودهای روحانی، مرا خواب کنند. نمی‌خواهم احساسات خوب به من عاریه بدهند. من مهربان نیستم. من دیوم، همین و بس.

ایسیدرو ویدال، مردی بازنشسته و نه‌چندان پرشور، یک روز صبح خود و دوستانش را در میانه‌ی جنگی غیررسمی می‌یابد؛ جنگی که در آن جوان‌ها به جان پیرها افتاده‌اند.

پاز شاعری پیشرو و آزاداندیش و مقاله نویسی بی همتا بود. شیوه نگارش و نوشتن اش چه در شعر و چه در نثر جادویی و سحرانگیز است و واژه ها و کلمات برای او مفهومی زنده و متحرک دارند.

این رمان از زندگی و تجربه شخصی نویسنده مایه گرفته است و داستان زندگی غیرانسانی در مجموعه نظامی لیما را تصویر می کند