آلبرت اينشتين فيزيكدان، مذهبی بودن را يافتن پاسخی می داند برای اين سوال كه معنای زندگی چيست و لودويگ ويتگنشتاين فيلسوف میگويد، اعتقاد به خدا يعنی فهم اين نكته كه زندگی معنايی دارد. ويكتور فرانكل روان پزشك، دين را پديدهای انسانی ميداند. بهطور مشخص، امتداد انسانی ترين پديده انسانی، يعنی معناجويی. فرانكل كه در پانزده سالگی خدا را طرف صميمی ترين تنها گويی های ما می دانست، تعريفی بی تعصب از دين ارائه می كند كه حتی شامل ناشناساانگاری و بی خدايی هم می شود. دين تحقق خواست معنای غايی در زندگی است.