شخصیت‌ اصلی این رمان گرفتار تنهایی و انزوا است....

وسط این همه کتاب که می شد یه جوری با سلیقه ی متوسط به هم ربط شون داد، کتابی دیدم با این عنوان: نقد عقل مدرن، این دیگه خیلی نوبر بود...

تو خوب میفهمی من چی میگم....

زمان و مکان در این رمان فرضی است...

فرزین یادته یه بار هوس کرده بودی زمان یهو ده سال بره جلو؟

باران می بارید. تمام شب باران باریده بود....