برای انسان قرن بیست و یکم گزینه های اخلاقی در امور زندگی کار چندان ساده ای نیست زیرا زندگی جهانی شده به طور همزمان ما را در معرض انواع چالشها قرار داده است.
از هر منظری که به ادبیات عرفانی و مبانی آن به مثابه یک سنت یکپارچه هنری و ادبی در زبان فارسی نگاه کنیم در پی تحلیل کارکردهای اجتماعی، فکری ، فرهنگی، هنری و ادبی آن باشیم، عطار را وجودی خاص و متمایز می یابیم.
عطار بی تردید بزرگترین سازنده قصه های منظوم عرفانی در ادب فارسی است که توانسته بیش و پیش از همه، ««روایتگری و روایت نگاری»» را از حیث کمی و بسامدی گسترش بدهد و قصه های منظوم عرفانی را به میان مردم بکشاند.