مردی که خواب است با زبانی شاعرانه و روایتی سیال میان خواب و بیداری، به بیان تجربه‌ای از بیخ و بن فلسفی می‌پردازد.

اين رمان آميزه‌ای است از وقايع، بحث‌های فلسفی و تجربۀ رنج‌های روانی كه با ظرافتی بی‌نظير از چشم‌انداز يك زندانی محكوم به مرگ روايت می‌شود.

داستان روایتی تراژیک از پیچیدگی‌های طبیعت آدمی و الزامات اجتماعی است که بر بیلی‌باد و دیگر شخصیت‌های داستان سایه افکنده است.

داستانی با تصاویری درخشان از زندگی شهرستانی، شب‌نشینی‌ها، زدوبندها، سودجویی‌های سیاسی و مالی، سرشار از واقع‌بینی، با دقیق‌ترین و مجسم‌ترین توصیف‌ها.

آن مادران، این دختران رمانی اجتماعی است.

نویسنده در این رمان به مضامینی همچون خانواده، خانه، بستگان و نیز پناهندگی می‌ پردازد...