این کتاب را می‌توان روح عرفانی و معنوی آیین دائوئیسم، یکی از سه مذهب بزرگ چین باستان، تلقی کرد. دائو را اغلب «راه» یا «مسیر» ترجمه می‌کنند اما معنای عمیق‌تر آن یک نیروی زندگی جهانی است که در پیرامون و درون همه‌چیز جریان دارد. درواقع خوشبختی را می‌توان در یکی شدن با این نیرو پیدا کرد؛ اتحادی که ما را قادر می‌سازد در هماهنگی، تعادل و آرامش زندگی کنیم و ارزش‌هایی اخلاقی همچون فروتنی، میانه‌روی و مهربانی را در وجود خود بپرورانیم.

(تاریخ و نقد شعر عرفانی فارسی، قرن 3 ق)

لائو تزو، معروف به «استاد کهن» یا «پیر استاد»، فیلسوف چینی بود.

شبی خواب دیدم که پروانه‌ام و از گلی به گلی دیگر می‌پرم. بی‌خبر بودم از این‌که جوانگ‌زه‌ام.

به مده‌آ خیانت شده است. شوهر او جیسون او را در پی زنی جوان ترک کرده است. جیسون پیمان وفاداری و عشق خویش با مده‌آ را شکسته و حتی از این که دو پسرشان را رها کند اِبایی ندارد. اما مده‌آ زنی نیست که چنین اهانتی را تاب آورد و دست به کاری نزند. او با هوش و ارادۀ سرشار خود نیروهای سهمگین درونش را به تمامی به کار می‌گیرد تا عظیم‌ترین و هولناک‌ترین نقشۀ انتقام را عملی ‌سازد.

"پیمانه‌های بی‌پایان" مجموعه‌ای از قصه‌های کوتاه عرفانی است که از میان حدود ده هزار قصهٔ عرفانی انتخاب شده‌اند.