اما من چه دارم؟ چیزهایی که می شنوم و چیزهایی که می گویم، همین

حکایت غریبی‌ ست این حکایت روشنفکر چپ در تاریخ معاصر.

بله، روزگاری بود که بیدرنگ شب میشد و با جستوجوی گرما و تکه های تقریباً خوردنی به خوبی میگذشت.

غروری تلخ را احساس کرد...

انسان همیشه نوعی تأثر شرم آور و اشباع نشده را در گوشه ای از اعماق وجود خویش حفظ می کند...