رخشنده اعتصامی (۲۵ اسفندِ ۱۲۸۵ – ۱۵ فروردینِ ۱۳۲۰)، معروف به پروین اعتصامی، شاعر ایرانی بود. او بیشتر بهدلیل به کار بردن سبک شعریِ مناظره در شعرهایش معروف است.
کتاب "صرف قیاسی زبان فارسی معاصر (گرایش های عامیانه کلمات مرکب)"، محصول پژوهش سالهای دراز است. پژوهش با این گمان آغاز شده که کلمات مرکب پراکنده نیست و نظم و سامانی قیاسی دارد و رشتهای به آنها نظام میدهد و به مسیر معلومی هدایت میکند. گویی چنان است که متمایل شدن کلمات به این مسیر یک ضرورت شناختی مقدر است و مردم در این میان پیشاهنگ زباناند.
کتاب «الماس سخن» به قلم ماهرخ متوسل، پژوهشیست ادبی و فرهنگی که با نگاهی دقیق و تحلیلی به ضربالمثلها و آموزههای بلاغی در آثار حکیم نظامی گنجوی، بهویژه مجموعهی گرانسنگ پنجگنج، پرداخته است.
کتاب "شعر فارسی در کرانههای دور"، مجموعهای بسیار خواندنی است که بهویژه از نفوذ آثار فردوسی، خیام، مولوی، حافظ در ترکیه و کشورهای اروپایی و ایالات متحده در چهارچوب نقد ادبی و ادبیات تطبیقی سخن میگوید.
اگر روزی زنی را دیدید که از خرابه های خود برخاسته و با تکه های شکسته ی جانش برای شما پل ساخته بود بدانید که درد او را نکشت او درد را به زانو درآورد. این کتاب خاکستر آن زن است. نه برای سوگواری برای آنها که از آتش فانوس می سازند.