نگاهی به زندگی دختری که ترسان از کوچه و خیابان به خانه ای پناه آورده است

چیزی نمی گویم و یک نفس تا سر چهارراه می دوم

سد دفاعی ذهنش به سختی همیشه بود و او تمام نیرو های سهمگینش را به کار برد تا آن سد را همچنان محکم نگاه دارد.

روی میز یک کارد بود، همان که مادرم با آن گوشت تکه می کرد...

صبح‌گاه که تمام شد پشتم را کردم به حیاط پاسگاه دق پترگان که حال یک قلعه را دارد

مجموعه ای درباره پرنده های افسانه ای...