در این رمان بازی‌های زندگی را در روزگار گروهی سینماگر مرور می‌کنیم.

به مرد نگاه کردم. دهانش تکان می خورد. گردنم را کج کردم. انگشتان لخت دخترک تکان می خورد.

اینبار صابون جامد رو برداشت و با دقت بین انگشت ها و پشت و روی دستهایش را شست

شکلش را مثل آش نذری به سرعت بین تمام دور و بری ها قسمت می کرد.