داستان آشنایی با جهان ترسناکی که چنان پسر نوجوان را در خود می بلعد که گمان می کند هرگز از آن نجات پیدا نخواهد کرد

روی عرشه رفتم به نرده ها تکیه دادم و به آب های تیره خیره شدم

داستان زن روزنامه نگاری به نام پونه...

اما چه مدتی از زمان لازم است تا متوجه بشوی سرانجام نشانه ای از حیات در خلوت مکان جاری خواهد شد یا نخواهد شد؟

انسان همیشه نوعی تأثر شرم آور و اشباع نشده را در گوشه ای از اعماق وجود خویش حفظ می کند...

فردا هم برشت را در برلین به خاک می سپارند