شاید ندانید اما ویرجینیا وولف نویسنده روزی جیب هایش را پر از سنگ کرد، به سمت آب رفت و دیگر برنگشت...

این دیوان در بردارنده همه اشعار برجا مانده از حبیب یغمایی است

پرستار به اتاق عمل نگاهی انداخت و پرسید:« آفرین کیه؟ مامانته یا خواهرت؟» سجاد ترسیده خود را عقب کشید. کف دستانش را بدون توجه به آلودگی روی زمین فشرد و چانه‌اش لرزید. «زن - زنمه»

اولین نمایش‌نامه‌ام را سال‌های دور بر اساس موضوع مرد سالاری و جنبش فمینیسم نوشتم. آن زمان بلندترین دیواری که بین انسان‌ها می‌دیدم همان شکاف تاریخی بین زن و مرد بود. من به دنبال فرم و ساختاری تصویری برای این بیان مقوله بودم که تقصیر را نوشتم. پس از تقصیر، سی و دو دقیقه از ماجرا، زن در خانه، یک رابطه‌ی ساده و نقش زن را نوشتم...

کاکا گفت ببین عاموجانی، اینم به نشونه ی دیگه ای بله اسفند چطو اینجا سبز شده تو ای خشک سال؟

داستان‌های این مجموعه، نه روایت‌های بزرگ‌ نمایانه از میدان‌های جنگ زندگی، بلکه لحظه‌هایی از حیات عادی‌ اند که در سایۀ بحران و خشونت تاریخی، مقاومت و انسجام انسانی را آشکار می‌کنند.