(نشانه شناسی،گفتمان)

(داستانهای آمریکایی،قرن 20م)

یاد سرباز یا عزیزِ رفته در این خاطرات و یادداشت‌هاست که زنده می ماند و اندوه را سبُک می دارد.

(گرد آورنده:احمد اخوت)

این کتاب بر هر دو جنبۀ خودِ نوشتن متمرکز است و به روزگار نویسنده‌ای می‌پردازد که می‌خواهد بنویسد. پیوسته بنویسد تا قلمش خشک نشود و همیشه دستش گرم باشد…

داستان کوتاه به قول معروف راه خود را دارد اندر پیش و جلو می‌رود و اگر بیشتر با آن آشنا شویم خود را بهتر به ما نشان می‌دهد.

(نقد و تفسیر از جیمز جویس،1882-1941م)

(روان شناسی نویسندگان)

خاطرات کتابی را تأمل و تعمقی بر این می‌دانند که چگونه خواندنْ زندگی ما را شکل می‌دهد و به چه صورت زندگی ما بر خواندن ما تأثیر می‌گذارد.