آلبر کامو (۷ نوامبر ۱۹۱۳ – ۴ ژانویهٔ ۱۹۶۰) نویسنده، فیلسوف و روزنامه نگار برنده جایزه نوبل ادبی بود. او یکی از نویسندگان بزرگ در مکتب رئالیسم بود.
بیگانه:داستان مردی به نام مرسو را روایت می کند که به دلیل قتلی که در دفاع از خود مرتکب شده است، محکوم به اعدام می‌شود. این رمان، به عنوان یکی از نمادین‌ترین آثار ادبی قرن بیستم شناخته می‌شود.
طاعون: شهری به نام اوران به طاعون مبتلا می‌شود. این رمان، علاوه بر توصیف یک اپیدمی، به بررسی مسائل فلسفی مانند مرگ، آزادی و مسئولیت نیز می پردازد.
سقوط: راوی داستان، یک وکیل سابق، در یک کافه به تعریف کردن از زندگی خود می پردازد. این رمان، به بررسی وجدان و گناه انسان می پردازد.
افسانه سیزیف: مقاله‌ای فلسفی که در آن، کامو به بررسی مسئله پوچی و معنای زندگی می‌پردازد. او اسطوره سیزیف را به عنوان نمادی از انسان مدرن معرفی می‌کند که محکوم به تکرار بی فایده اعمال خود است.
در مسافرخانه‌ای دورافتاده در سرزمینی بی‌افق مادر و دختری زندگی می‌کنند که رؤیای رفتن در سر دارند. پسر خانواده پس از بیست سال دوری به سرزمینش باز می‌گردد که مادر و خواهرش را بازیابد و خوشبختشان کند. او را به جا نمی‌آورند. آلبر کامو از این «سوء تفاهم» تراژدی مدرن و تکان‌دهنده‌ای می‌آفریند.
«انسان طاغی» پراهمیت‌ترین و در عین حال، نامکشوف‌ترین نوشته‌ی فلسفی متفکّری است که در «خشم و هیاهو»ی دورانی که فکر «وجدان انسانی» را فکری زاید شناخته و «پیروزی« را به جای آن نشانده، همواره دغدغه‌ی «وجدان انسانی» داشته است.
گزارش‌هایی که در روزنامه‌ی Alger Republicain تحت عنوان سیه روزی کابیلی منتشر شد، ثمره‌ی تلاش روزنامه‌نگاری است که بخش حساسی از تاریخ استعماری الجزایر را با شهادت تأسف‌آور و روشن خود حفظ می‌کند. این متن قوی و معتبر برای عموم الجزایری‌ها و افراد سایر کشور‌ها ناشناخته است. از این رو تصمیم به انتشار آن گرفتیم.
_415.jpeg "نمایش جزئیات برای مرگ خوش (ادبیات جهان88)")
