احمد شهاوی شاعر مصری از نسل سوم شاعران نوگرای عرب است. او شعر میگوید داستان روایت می کند، نقد و نظر مینویسد و رفتار و کردار عینی و ذهنی خود و دیگران را به تماشا مینشیند. شعرهای شهاوی از راهی میان حقیقت و مجاز میگذرد و با حربه تصوف به بیان واقعیت می پردازد زبان شعر او نرم و پر از سکون و حرکت است و حرف دل خود و دیگران را به اشارت و بشارت بازگو میکند همین ویژگی به شاعر نفرد و تفاوتی بخشیده و باعث شده است دیده شود و آوازه ای جهان عربی پیدا کند. این دفتر شعر نخستین کتابی است که از شاعری مصری به فارسی ترجمه می شود. احمد شهاوی برنده جایزه ادبی یونسکو در سال ۱۹۹۵ میلادی و برنده جایزه بین المللی الکساندر کاواقی سال ۹۸ میلادی است.