در این جهان تراژیک، هیچ فردی از سرنوشت جمعی گریزی ندارد. تصویر در این رمان، به‌ جای آنکه حافظه‌ای از حقیقت باشد، ابزاری برای بازنویسی و تحریف گذشته است

کرد تنها ملتی است که از زمانی که هست در راه است و هرگز خسته نمیشود. ملتی در ابعاد دایره همیشه به نقطه ی آغاز باز میرسد و از نو شروع میکند. -از متن کتاب

(شعر کردی عراق،ترجمه شده به فارسی،قرن 20م)