کتاب آبی بی نهایت

و اشک کوه جاری کشته در رودی  که می‌داند

و می‌خواند سرود وصل دریا را چو افسانه

ومن هم در میان اشک و آواز و صدای رود

قدم بر کوچه‌ها آرام چون شبگرد دزدانه

نم باران و عطر کوچه باغ پر ز نارنج و

پر از مستی هوای شهر ما چون کنج میخانه