شاید کمتر کسی را از رجال سیاسی و فرهنگی ایران بتوان سراغ کرد که در ثبت وقایع روزانه زندگی خود به اندازه محمد علی فروغی (1256-1321)مداومت به خرج داده باشد. فروغی از بیست و شش سالگی به نوشتن وقایع زندگیاش پرداخت و با همه مشغلهای که در ادوار مختلف عمر خویش داشت این کار را با جد و جهد دنبال کرد، او خود در عنفوان جوانی نوشته است که بدین یادداشت نویسی روی آورده تا مرآت حیاتش باشد؛ و امروز این روزنامه حیات که حدودا هجده سال از ایام زندگانی او را در بر دارد برای ما یادگار فرهنگی گرانبهایی است که بخشی از تاریخ سیاسی و فرهنگی کشورمان را آینگی میکند. کتاب حاضر از سه بخش اصلی تشکیل شده است. بخش اول، که خاطرات اوتس، رساله مستقلی است که فروغی احتمالا در واپسین سال زندگی درباره خاندان،پدر و احوال خود نوشته و خصوصا اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران را در عهد ناصری به خوبی شرح داده است، اما متاسفانه مهلت نیافته تا آن را به پایان برساند. بخش دوم یادداشت های روزانه اوست از پانزده سال پراکنده میان سالهای 1293 تا 1320 که گاه به تفصیل و گاه به اجمال وقایع را روز به روز ، حتی در سختترین شرایط سیاسی، به رشته تحریر در آورده است. بخش سوم، که تحت عنوان پیوستها آمده بیشتر مشروح ملاقاتهای او با سران کشورهای دیگر، گزارشی از امور شورای جامعه ملل و چند نامه است. همه این نوشته ها سالیان دراز نزد خانواده فروغی محفوظ بوده و اکنون برای نخستین بار منتشر میشود.
