کتاب گفته ها و ناگفته ها تحلیل عملیات پنهانی سیا در کودتای 28 مرداد

هنگامی که مسلم شد بر سر کار ماندن دولت مصدق به ‌سود دولت آمریکا نیست و سازمان سیا نیز توسط وزیر امور خارجه در مارس 1953 (اسفند 1331تا فروردین 1332) از تصمیم دولت آمریکا پیرامون این موضوع آگاه شد، این سازمان مبادرت به‌ ترسیم برنامه‌ای نمود که به ‌یاری آن اهداف یاد شده می‌توانست به‌ وسیله اقدام پنهانی، محقق شود.

برآوردی تحت عنوان "عوامل مربوط به ‌سرنگونی مصدق" در 16 آوریل 1953 (27 فروردین 1332) انجام شد. در این طرح مشخص شد که سرنگونی مصدق از طریق اقدامی مخفیانه امکان‌پذیر خواهد بود. در آوریل تصمیم بر آن شد که سیا باید با هماهنگی و همنوایی سرویس سری اطلاعات بریتانیا عملیات پیش‌بینی‌شده را راهبری نماید. در پایان آوریل (اوایل اردیبهشت 1332) قرار شد که مقامات سیا و سرویس اطلاعاتی بریتانیا در قبرس برنامه را ترسیم کنند و برای تأیید نهایی، به ‌مرکز فرماندهی سیا و سرویس مزبور و نیز به‌ وزارتخانه‌های امور خارجه ایالات متحده و بریتانیا تسلیم نمایند. در تاریخ 3 ژوئن 1953 (13 خرداد 1332) سفیر ایالات متحده در ایران، "لوی وسلی هندرسون" به‌کشور خویش بازگشت و در آن‌جا همه اهداف و آرمانهای یادشده و نیز قصد سیا در طراحی شیوه‌ای مخفیانه جهت رسیدن به‌این اهداف، به‌او تفهیم شد.

در روز 10 ژوئن 1953 (20 خرداد 1332) برنامه تکمیل شد و در این روز آقای "کرمیت روزولت"، رییس بخش خاور نزدیک و آفریقای سازمان سیا (که حامل دیدگاههای وزارت امور خارجه، سیا و سفیر ایالات متحده، آقای هندرسون بود)، آقای "راجر گویران"، فرمانده پایگاه سیا در ایران و دو مقام طراح سازمان سیا برای گفتگو در مورد برنامه، در بیروت گرد هم آمدند. پیشنهاد عملیات با اندک دگرگونیهایی در 14 ژوئن 1953 (24 خرداد 1332) به‌ سرویس اطلاعاتی بریتانیا ارایه شد .

در روز 19 ژوئن 1953 (29 خرداد 1332) برنامه نهایی عملیات که از سوی آقای روزولت به‌نمایندگی سیا و نیز از سوی سرویس اطلاعاتی بریتانیا در لندن پذیرفته شده بود، در واشنگتن به‌وزارت امورخارجه، آقای "آلن و. دالس"، رئیس سیا و به ‌آقای هندرسون و نیز هم‌زمان به‌وسیله سرویس اطلاعاتی بریتانیا جهت تأیید به‌وزرات امور خارجه آن کشور ارائه شد. ایالات متحده و بریتانیا اجرای برنامه تی. پی. آژاکس را مجاز شمردند...