کتاب گذر از سایه اوتیسم روایت مستقیم زندگی تمپل گراندین است، زنی که در کودکی برچسب اوتیسم به او زده شد. او در این اثر تجربههای اولیهاش را شرح میدهد. سالهایی که تا چهار سالگی قادر به صحبت نبود، به تماس بدنی واکنش منفی نشان میداد و حساسیتهای حسی شدیدی داشت. رفتارهایی که خانوادهاش و اطرافیان را گیج میکرد، مثل پخش کردن مدفوع یا خرد کردن وسایل، در متن بدون پردهپوشی بازگو شده است.
کتاب مسیر درمان و آموزش او را دنبال میکند و گراندین توضیح میدهد که چگونه با کمک مادر و معلمانش توانست کمکم مهارتهای ارتباطی را یاد بگیرد و از طریق روشهای غیرمعمولی مثل استفاده از ذهن تصویریاش با دنیا ارتباط برقرار کند. این بخشها نشان میدهد که چهطور او از یک کودک منزوی و غیرقابلپیشبینی به فردی توانمند در یادگیری و تحصیل تبدیل شد. بخش دیگری از کتاب به ورود او به دانشگاه و کار حرفهایاش میپردازد. گراندین در حوزه علوم دامی و طراحی تجهیزات برای دامپروری پیشرفت کرد و ذهن تصویریاش را به ابزاری عملی در کار تبدیل نمود. کتاب نشان میدهد که همان ویژگیهایی که در کودکی مشکلآفرین بودند، بعدها تبدیل به نقطه قوت شدند و مسیر شغلی او را شکل دادند.
جمعبندی روایت گراندین به ما میآموزد که اوتیسم فقط مجموعهای از محدودیتها نیست، بلکه ترکیبی از دشواریها و تواناییهای خاص است .