کتاب گفتمان حکایت

کتاب گفتمان حکایت نوشته‌ی ژرار ژنت و ترجمه‌ی آذین حسین‌زاده و کتایون شهپرراد است. ژرار ژنت نظریه‌پرداز ادبی و نشانه‌شناس فرانسوی است. او از افراد تأثیرگذار در جنبش‌های فکری و ادبی دهه‌ی 60 فرانسه بود. کتاب‌های او درباره‌ی نقد و بسط نظریات فردینان دوسوسور در زبان‌شناسی و کلود لوی استروس در انسان‌شناسی است. او که لیسانس خود را در رشته‌ی ادبیات کلاسیک گرفته بود، سال‌ها به همراه ژاک دریدا در یک دبیرستان تدریس می‌کرد؛ اما بعد از آن استادیار ادبیات فرانسه در سوربن شد. ژرار ژنت از پیروان ادبیات تطبیقی بود.

نویسنده در کتاب گفتمان حکایت تعریف درستی از مفاهیم اولیه‌ی روایت‌شناسی و تبیین ساختارهای آن ارائه می‌دهد. اما برای درک بیشتر آن توسط خواننده‌ی کتاب از رمان هفت‌جلدی در جستجوی زمان از دست رفته‌ مارسل پروست استفاده می‌کند. به منظور اینکه مخاطب بتواند روایت‌های پیچیده را درک و تحلیل کند.

روایت‌شناسی مجموعه‌ای از قوانین است که به ما در شناخت ژانرهای روایی و نظام‌های حاکم بر روایت و ساختار متن و پیرنگ آن کمک می‌کند. پیشینه‌ی آن به کتاب بوطیقای ارسطو بازمی‌گردد. خود روایت‌شناسی به سه دوره‌ی پیش از ساختارگرایی، دوره‌ی ساختارگرایی و پس از ساختارگرایی تقسیم می‌شود و برای درک بهتر روایت‌شناسی باید سه بخش اصلی آن یعنی داستان، حکایت و روایت را شناخت.

این کتاب حاصل همکاری نویسنده‌ی آن و مترجمان است و از سوی مرکز ملی کتاب فرانسه CNL به‌عنوان اثر برتر و شایسته‌ی تقدیر معرفی شده است. در بسیاری از پژوهش‌هایی که در زمینه‌ی روایت‌شناسی انجام می‌شود، به این کتاب ارجاع می‌دهند.