او کتاب را با جزئیاتی درباره ی دروان کودکی نه چندان شاد خود آغاز می کند: پدری که حضور نداشت، آزار و اذیت های مختلف در مدرسه و حسی ژرف از تنهایی. او سپس نشان می دهد که چگونه این تجارب، او را به سوی نویسنده شدن رهنمون ساختند و بیان می کند که چنین ضربه های روحی در اوایل زندگی، برای یک نویسنده به نوعی ضروری هستند. اورول سپس از چهار عامل محرک اصلی برای نوشتن نام می برد؛ عواملی که در مورد تقریبا همه ی عرصه های خلق هنری صدق می کنند.