کتاب واژهنامه فنی انگلیسی ـ فارسی (واژههای مهندسی، صنعت، فنوهنر، شغلها و نهادها) اثر غلامحسین صدریافشار، نسرین حکمی و نسترن حکمی است.
غلامحسین صدریافشار مردی خودساخته و خودآموخته بود. او به زبانهای عربی و انگلیسی مسلط بود و با زبان فرانسه آشنایی داشت. صدریافشار زبان لاتین را در حین ترجمهی کتاب تاریخ علم به صورت خودآموز آموخت. او که به گفتهی اهل نظر جزو آخرین نسل فرهنگنویسان آذربایجان و پیرو قطران تبریزی (نویسندهای که در قرن پنجم هجری زندگی میکرد) بود، فرهنگنویسی را از سال 1345 نزد پرویز شهریاری در بنیاد فرهنگ ایران با فیشنویسی کتاب مخزنالادویه آغاز کرد و تا پایان عمر این حرفه را به صورت تخصصی ادامه داد.
صدریافشار که کتابداری در کتابخانه، تدریس در دبستانها و دبیرستانهای اطراف تبریز، نوشتن و ترجمه کردن برای مطبوعات، ویراستاری، مدیریت فصلنامهی آشنایی با دانش، همکاری با مجلهی سخن علمی و ادارهی انتشارات وزارت علوم را در توشه داشت، در واژهنامهنویسی نیز مهارت زیادی به دست آورد. او در عین حال که به گذشته و سنت فرهنگنویسی کشور توجه داشت، نوآوریهایی در این زمینه انجام داد که با استقبال کارشناسان و متخصصان روبهرو شد. یکی از آثار قابلتوجه او که تحسین همگان را برانگیخت، واژهنامهی فنی انگلیسی ـ فارسی همراه با همکاران سالیانش، نسترن حکمی و نسرین حکمی بود. آنها پس از مدتها تلاش، مطالعهی صدها منبع مختلف، کتاب، مجلهی تخصصی، روزنامه و گفتوگو با مهندسان، تکنسینها، نقاشان، کارشناسان نهادهای گوناگون دولتی و خصوصی، مجسمهسازان و گرافیستها، واژهها، اصطلاحات، کنایهها، استعارهها و مثلهای متداول و پرکاربرد را انتخاب و جمعآوری و در این اثر منتشر کردند.