کتاب شهروند شهرهای داستانی

در ای رویکرد،به ویژه تاکید بر نوآوری هایی است که جواز ورود هر نویسنده به تاریخ ادبیات تلقی می شود.نخستین دفتر این مجموعه ویژه جمال زاده است.جمال زاده یکی از مششهورترین نویسندگان فارسی زبان در جهان است.اما بسیاری از منتقدان ایرانی،بی آنکه همه آثارش را خوانده باشند،درباره کار ادبی او نظر داده اند.داستان های او را باید از نو خواند،زیرا برخی از نوآوری های نوشتاری و زبانی و جنبه هایی از بحث هایش هنوز مطرح اند.بسیاری از دوروبری های ما انگار از داستان های این نویسنده بیرون جسته اند و به دنیای امروز آمده اند و زندگی می کنند.حتی اگه جامه بدل کرده باشند،بن مایه طبایع شان همان است که بود.آیا این از هنر جمال زاده ناشی شده است یا از وضع جامعه ما که در آن بر همان پاشنه ای می گردد که در آن روزگاران به تاریخ پیوسته می گشت؟