کتاب زخم ما چندان تازه نیست

در سیزدهم نوامبر 2015، پاریس شاهد دومین موج حملات تروریستی مرگبار در یک سال بود که 130 کشته و بیش از 400 زخمی، شامل حدود 100 تن با زخم‌های مهلک، روی دست آن گذاشت. این حملات خشونت‌بار چه معنایی برای ما دارد و چه چیزی درباره‌ی نیروهای تشکیل‌دهنده‌ی دنیای ما به ما می‌گوید؟
آلن بدیو در این کتاب کم‌حجم به ما می‌گوید که هرچند این رویدادهای خشونت‌بار عموما به تروریزم اسلامی نسبت داده می‌شوند اما در واقع از ناملایمات بسیار عمیق‌تری حکایت می‌کنند که مربوط است به پیروزی سرمایه‌داری جهانی و اشکال جدید امپریالیزم که موجبات تضعیف دولت‌ها را فراهم می‌آورد، به طوری که تمامی مناطق جهان بدل به اقلیم‌های ملوک‌الطوایفی پر هرج و مرجی شده‌اند که توسط دار و دسته‌های مسلح اداره می‌شوند، و در آن‌ها مردمان عادی به ناچار در شرایطی بی‌ثبات و خطرناک روزگار می‌گذرانند. این اقلیم‌ها بدل به زیست‌گاه نوع جدیدی از نهیلیزم شده‌اند که در پی انتقام گرفتن از سلطه‌ی غرب است. و همین نهیلیزم جدید است که جذابیتی خاص برای زنان و مردان جوان به حاشیه رانده شده‌ای دارد که این قساوت‌ها را مرتکب شدند.
نخست، ممکن است تراژدی 13 نوامبر ناشی از موج مهاجرت‌ها، به ویژه از کشورهای اسلامی، به نظر بیاید، اما زخم ما چندان تازه نیست: روی دگرگونی‌های عمیق‌تری قرار گرفته است که جهان ما را شکل داده، و جزایری کوچک از رفاه و تنعم در میان انبوه فقر و فلاکت ایجاد کرده‌است، و بدین ترتیب ما را از سیاست‌ورزی‌ای که بدیلی جدی برای وضع فعلی پیشنهاد کند محروم کرده است.