کتاب جامع فارسی (2) یازدهم

1- قلمرو زباني: دو سطح واژگاني و دستوري را دربرمي‌گيرد:
• واژگاني: لغت‌ها از نظر فارسي يا غير فارسي بودن، نوع ساختمان هر واژه و روابط معنايي بررسي مي‌شود.
• دستوري يا نحوي: متن از ديد تركيبات و قواعد دستوري، كاربردهاي دستور تاريخي، كوتاهي و بلندي جمله‌ها مورد بررسي قرار مي‌گيرد.
2- قلمرو ادبي: در اين‌جا، شيوه‌ي نويسنده در به‌كارگيري عناصر زيبايي آفرين در سطوح زير بررسي مي‌شود:
• سطح آوايي يا موسيقايي: متن از نظر بديع لفظي (وزن، قافيه، آرايه‌هاي لفظي مانند واج‌آرايي، تكرار، سجع و جناس) بررسي مي‌شود.
• سطح بياني: بررسي متن از ديد مسائل علم بيان؛ مانند تشبيه، مجاز، كنايه و استعاره
• سطح بديع معنوي: بازخواني متن از ديد تناسب‌هاي معنايي؛ هم‌چون تضاد، ايهام و...
3- قلمرو فكري: در اين مرحله متن از نظر ويژگي‌هاي فكري، روحيات، گرايش‌ها، نوع نگرش به جهان و ديگر جنبه‌هاي فكري مانند موضوع‌هاي «عقل و عشق»، «جبر و اختيار»، «عرفاني و طبيعت‌گرا» بررسي مي‌شود.