تراژدی حلاج در متون کهن برگرفته از سه قسمت مهم و اساسی است. قسمت اول با نام «در حدیث معاصران» شامل گزارشی از دوستان و یاران و مخالفان حلاج در دورۀ خود اوست. چهارده گزارش که اساسیترین گزارش آن برای «ابن زنجی» قاضی و تقریرگر دادگاه حلاج بوده است. جریر طبری و ابوبکر شبلی و حمد پسر حلاج و علی بن مردویه از جمله افرادی بودهاند که گزارشات آنها دربارۀ حلاج ذکر شده است. قسمت دوم «بعد از حلاج» که با محتوای اطلاعات مختصری از پنجاه فرد است که در دفاع یا رد منصور حلاج سخن گفته یا رساله و اثری تألیف کردهاند. قسمت سوم نیز با اسم «منطقه عرفانی» برگرفته از بیستودو منظومه از بیستودو شاعر فارسیزبان بوده که در شعرهایشان حلاج را ستایش و تکریم کردهاند.