بیتفاوتی دلنشین دنیا جدیدترین اثر نویسندهی بنام سوئیسی، پتر اشتام، است و شاید از قضا، متفاوتترینِ آثارش. او با لحنی مشخص و واژگانی شفاف به توصیف شخصیتهایش میپردازد، جملههای چندان بلندی نمینویسد، چشماندازها متنوع نیستند؛ با این حساب، خواندنِ بیتفاوتی دلنشین دنیا کار آسانی نیست.
اشتام در این رمان، پیوسته شخصیتهایش را در حصارِ نوستالژی و سردرگمی میان فضا-زمان، محدود میکند. در بیتفاوتی دلنشین دنیا خبری از پیرنگِ پیچیده و شهودِ تکاندهنده نیست؛ در عوض نویسنده و شخصیتها روی زمینِ لرزان و سستِ روابط انسانی ایستادهاند و کلافِ گذشته و اکنون را دست به دست میکنند.
بر هم زدنِ قواعدِ بازی، زیر و زبر کردنِ نظمِ رخدادها و به سخره گرفتنِ ثبات حافظهی انسان در بیتفاوتی دلنشین دنیا از این اثر، رمانی ساخته که با وجود حجم کم، چالشهای خواندنی خودش را دارد