کتاب ایوب

روزی چنین افتاد که فرزندان خدا روی به درگاهِ باری نمودند، و شیطان نیز میان ایشان بود.
و خداوند به شیطان گفتا، از کجا می‌آیی؟
پس شیطان به خداوند جواب داد؛ از گشت و گذار در زمین، و از پای فرسودن بر زیر و بالای آن، گفت.
و خداوند به شیطان گفت، بر بنده من ایوب تأمل کردی، که چنو نیست بر زمین، مردی بسامان و پارساست، و خداترس است و تن باززننده از بدی؟
پس شیطان به خداوند جواب داد، و گفت، آیا ایوب بر خیره از خدا همی ترسان است؟
شخصِ او، و خانه او، و هر آنچه او راست، در زنهار تو نیست مگر؟
تو در عملِ دستِ او خجستگی نهادی، و نعمت او بر پشت زمین افزون شد.
لکن دست فراکن، بساو هر آنچه او راست، تا هم در روی تو عاصی شود
و خدا به شیطان گفت، اینک، دست تو گشاده کردم بر هر آنچه او راست، الاّ بر شخص او.
اینچنین شیطان از نزد خدا بیرون شد.