افسونگران تایتان داستان تکاپوی آدمی در طلب معنای عالم است، در طلب یافتن معنایی برای معمای وجود خویشتن است. افسونگران تایتان یک رمان وجودی است کندوکاوی در «بود و نبود» است که مثل اکثر آثار ونه گوت بر بسترِ علمی حرکت می کند و روایت می شود، بستری در ابعاد کیهانی که با مضمون کلان آن همخوان است. زمان وقوع داستان، بهظاهر، آینده است.
بستر قصههای ونه گوت عمدتاً پدیدههای علمی است که اکثر آنها هم ساخته و پرداختۀ ذهن طنزپرداز خود اوست، و گاهی آنقدر کودکانه که به نظر میرسد آدم را دست انداخته است، اما این ظاهر کار است. هولناکترین پدیدههای تاریخ و رویدادهای سیاه بشری بر این بستر در حرکت است. ونه گوت را استاد طنز تلخ –طنز پای چوبۀ دار- میشناسند و نظیرههای طنزآمیز (پارودی). در همین رمان صحنهای است مهآلود و دور و انتزاعی. در این صحنه که در مریخ میگذرد، مردی –سربازی- که مأمور اجرای حکم اعدام شده است، صمیمیترین و تنها دوست خود را که به ستون سنگی مجازات زنجیر شده است جلوی چشم همه همقطاران خود بیاراده با…