این کتاب همزمان جستجویی است درباب ماهیت و طبیعت عکاسی ونیز سوگنامه ای است برای مادر فقید بارت. کتاب اتاق روشن تأثیرات عکاسی را بر تماشاگر بررسی می کند. (چنین چیزی از عکاس متمایز است و همچنین از ابژه ی عکاسی شده ، بارت آن را " spectrum " می نامد).
بارت در کتاب اتاق روشن طی یک بحث عمیقا شخصی درباره تأثیر عاطفی پایدار برخی از عکس ها ، عکاسی را نمادین می داند ، که به کدهای زبان یا فرهنگ غیرقابل کاهش است و همانقدر بر روی بدن تأثیر می گذارد که بر روی ذهن. این کتاب مفاهیم دوگانه ی استودیوم و پنکتوم را توسعه می دهد: استودیوم که تفسیر فرهنگی ، زبانی و سیاسی یک عکس را نشان می دهد. و پنکتوم که نقطه ای از زخم را نشان می دهد ، و جزئیات را با رابطه مستقیمی که با ابژه یا شخص درون عکس برقرار می کند، شخصا لمس می کند.