موفقیت در ارتباطات اجتماعی، همچون رابطه دوستانه، برای بعضی از افراد راحت و برای گروهی دشوار است. اما به دلیل این که کودکان با آسیب بینایی ممکن است ظرافت های ارتباطات اجتماعی را ندانند یا آن را چالشی برای مواجهه با دیگران در تعاملات اجتماعی در نظر گیرند، متخصصان و اعضای خانواده باید رشد ارتباطات دوستانه و دیگر ارتباطات اجتماعی را حمایت کنند و این کار را با بازخورد واقع بینانه به کودک، در مورد تعاملات با دیگران، علائم اجتماعی که می فرستند و ادراک شخصی اش انجام دهند. کودکان با آسیب بینایی باید ارتباط متقابل را بیاموزند، تا بدین وسیله تنها دریافت کننده نباشند، بلکه کالاهای محسوسی همچون اسباب بازی، دی وی دی، کتاب یا لباس را مبادله کنند.