یک هفته بعد، نگاهش به من افتاد...

نسیم بوی عطر همیشگی اش را می داد، بوی دریا.

شخصیت افسانه ای دارای جذابیتی مسحور کننده است که زمان نمی شناسد

روایتی از یک رویا، علاقه و خواسته ای عجیب...

اما مه رو است که هدایت به عشق او می بالیده و حالا که مجبورم تندتر بران تا سر ساعت به سردخانه ی بیمارستان برسم

رئالیسمی که در دل خود علاوه بر روایت فرو افتادن آدم‌ ها، درگیر نمایش هولناک و گاه جبری زندگی دیگران و خُرده‌ شخصیت‌ها نیز هست...

قربان توی یه کتاب خوندم

گفتم قبول. اگر زود نمی گفتم، ممکن بود اما و اگر بیاید....

جمعیت دوباره در سکوت فرو رفت.