«چرخ زمان» می چرخد و عصرها می آیند و می روند ، و خاطراتی را به افسانه تبدیل می کنند. افسانه در اسطوره محو می شود و حتی اسطوره نیز زمانی فراموش می شود تا که عصری که آن را به دنیا آورد دوباره بازگردد. در عصر نوین ، عصر پیشگویی ، خود جهان و زمان در تعادلی نسبی هستند.چه بود ، چه خواهد بود و چه چیزی ، هنوز ممکن است ازین پس رخ دهد؟