برای فهم چگونگی بر ساخت دانشگاه در نظم دانش غالب و شکل گیری جامعه شناسی و فلسفه و تاریخ نگاری علم در ایران، ضرورت دارد که شرایط امکان و چگونگی پدیدار شدن فهمی درباره دانشگاه در ایران را مورد بررسی انتقادی قرار داد.
آموزش آکادمیک علوم اجتماعی در ایران قدمتی ۹۰ ساله دارد. تأسیس گروه علوم اجتماعی در سال ۱۳۳۶ و مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی در سال ۱۳۳۷ در دانشکده ادبیات و تأسیس دانشکده علوم اجتماعی و تعاون دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۱ وجه سازمانی آن را نهادینه کرد.
این کتاب به توصیف و تحلیل ابتکار عمل های دانشگاههای کشورهای ایالات متحده آمریکا، کانادا، انگلستان و استرالیا راجع به پیشگیری از برخی مسائل اجتماعی شامل مصرف مواد مخدر،مصرف مشروبات الکی،خشونت جنسی،سرقت و خودکشی دست زده است.
دانشگاهها بیش از هر نهاد اجتماعی دیگری، بر زیست بشری تأثیرگذارند و قدرت دموکراسی رقابتپذیری، اقتصادی، کیفیت زندگی، بهداشت فرهنگ و هنر جوامع منوط به کیفیت حکمرانی علمی است.