در میان انبوه کتابهایی که درباره فیودور داستایفسکی نوشته شده است.
اثر پیش رو جایگاهی بی بدیل دارد. این پژوهش که به قلم دختر او ایمی داستایفسکی به نگارش درآمده است روایتی دست اول و معتبر از زندگی شخصیت و فرآیند خلاقیت نویسنده ای است که جهان را دگرگون کرد.
ایمی داستایفسکی با تکیه بر خاطرات شخصی و اسناد خانوادگی، تصویری متفاوت از پدرش ارائه میدهد تصویری که در آن نبوغ ادبی با دغدغه های روزمره، بیماری صرع با ایمان مذهبی و اضطرابهای روحی با عشق به خانواده در هم تنیده است. این کتاب نه ستایش نامه بلکه کوششی است برای فهم پیچیدگی های شخصیتی مردی که آثارش آینه تمام نمای روح انسانی است. ویژگی برجسته کار ایمی تأکید آن بر سرشت دوگانه داستایفسکی است.
میراث لیتوانیایی نورمن که احساس نیرومند غرور منزلت و گرایش فرهنگی اروپایی را به او بخشید و آمیختگی با درک زرف او از روح روسی که از رهگذر تجربه زندان به دست آورد. نویسنده بر این باور است که این آمیزه بی همتا به داستایفسکی توان داد تا پلی میان فرهنگ اروپایی و معنویت روسی بسازد.