کتاب هایدگر و استعلا (شرحی بر تفسیر هایدگر از کانت)

هدف اصلی این کتاب پژوهشی فلسفی در باب استعلا و طرح امکان ذاتی آن، یعنی پاسخ به این پرسش است که آیا اساساً استعلا، در معنای مواجهه با وجود فی نفسه، برای آدمی امکان پذیر است یا نه. طرح مسئله استعلا در واقع تلاش برای رسیدن به فهم جدیدی از هستی، آدمی، ادراک، نسبت آدمی با عالم، و معنا و مفهوم حقیقت است. فهمی که متمایز از آن نحوه تلقی و درکی است که در سنت ما بعدالطبیعه دیده می‌شود. از آنجا که در زمان ما اگر - نگوییم در سرتاسر تاریخ تفکر غرب - هیچ متفکری به اندازه هایدگر مسئله استعلا را به نحو بنیادین و ریشه ای مطرح نساخته است. لذا پژوهش ما در باب استعلا و امکان ذاتی آن در چارچوب تفکر هایدگر صورت خواهد گرفت.
هایدگر از طریق شرح نقد عقل محض و فلسفه استعلایی کانت میکوشد. امکان استعلا، یعنی مواجهه انسان با وجود را در افق زمان نشان دهد. آیا تفسیر هایدگر از نقد عقل محض شرح و تفصیلی از این کتاب است و یا باید آن را به منزله تحمیل ایده و طرح اصلی خود هایدگر به فلسفه استعلایی کانت دانست؟ این کتاب می‌کوشد ضمن پاسخ‌گویی به پرسش از ارزش و اعتبار تفسیر هایدگر از کانت به شرح مبسوطی از تفسیر وجودشناختی هایدگر از کانت بپردازد. تفسیری که اگر پذیرفته شود، اکثر تفسیرهای رایج معرفت شناختی از کانت چیزی بیش از یک کاریکاتور از این فلسفه نخواهد بود.