کتاب نقدی فلسفی به یالوم

اگر منصفانه نگاه کنیم تصویری که یالوم در دو رمان وقتی نیچه گریست و درمان شوپنهاور پیش چشم می گذارد حاوی حقایقی بسیار اساسی درباره ی موجودیت روان شناختی فیلسوفان و فلسفه ورزان است. اینکه همانند هر انسان دیگری نیازهایی دارند نیاز به تعلق، رابطه ی سالم دوست داشته شدن کنار آمدن با تنهایی و ...) و فلسفه ی آنها از وضعیت روان شناختی شان تأثیر می پذیرد. اما این تصویر کاستیهایی اساسی نیز دارد: ساده انگاری و تقویت پیش انگاره های کلیشه ای درباره ی فیلسوف فلسفه و مشاوره ی فلسفی آیا هیچ فلسفه ورزی می تواند باور کند که اتفاقاتی شبیه آنچه یالوم در این دو رمان توصیف می کند بر نیچه با شوپنهاور تأثیر فکری یا روحی قابل ملاحظه بگذارند چه رسد به اینکه موجب تحول نیچه یا شوپنهاور شوند؟ کتاب های یالوم در ایران با استقبال فراوانی روبه رو شده اند اما نگاه سنجشگرانه به اندیشه و آثار او هنوز به طور جدی آغاز نشده است. در این جستار شلومیت شوستر از پیشگامان مشاوره ی فلسفی یالوم را از منظر مشاوره ی فلسفی و با تکیه بر دو زمان وقتی نیچه گریست و درمان شوپنهاور نقد می کند.