مطالعات پسااستعماری میکوشد روابط پیچیدهی بین غرب و غیرغرب را بررسی کند. این مطالعات با رویکردی نقادانه متعهد به گشودن فضایی است که در آن خاموشماندگان بتوانند سخن بگویند و صدایشان شنیده شود؛ متعهد به گسترش چشماندازها و تحلیلهای نظری، دانشها و ادراکاتی است که در جهانهای فکری بیرون از غرب توسعه یافته است. کردشناسی قلمروی موضوعی است که در بطن این نوع مطالعات قرار میگیرد. از سدهی ۱۷ میلادی، بر اثر رقابتهای استعماری، گرایش به تصرف ممالک شرقی، از جمله خاورمیانه و قلمروهای زندگی کردها، شکل گرفت و آنها در مقام ملتی متمایز و تأثیرگذار جلب نظر کردند.