این کتاب در پی پاسخدادن به این پرسش است که چگونه میتوان از تقسیمبندیِ شرقشناسانۀ تاریخ معماری ایران به دو دوران پیش و پس از اسلام گذر کرد و جایگزینی متناسب با تاریخ فرهنگیِ این سرزمین برای آن برگزید؟
«از فرمالیسم تا فرم ضعیف» هم تاریخ نگاری بخش مهمی از معماری معاصر و هم نقد و تحلیلی روشنگرانه محسوب می شود؛ بنابراین جدای از موضوع مهم آن یعنی کار آیزنمن، به لحاظ روش شناسی هم این کتاب را باید کتابی بسیار مهم دانست.