در این کتاب، این موضوع بررسی میشود که چگونه اشیای «فیزیکی»، مانند گوشیهای هوشمند، خودروها یا بدن انسانها، و اشیای «مجازی»، مانند چتباتها یا دستیارهای مجازی، درون شبکههای حساس گنجانده میشوند.
مغز انسان علاوه بر اینکه میتواند دنیای اطرافش را بشناسد، میتواند دنیای خودش را هم بشناسد؛ مثلا اینکه چهکار میکند، گذشته را از نو زنده میکند، خواب میبیند، زمان را ادراک میکند، زیبایی و عشق خلق میکند، توهمهای گوناگونی مثل رنگها، احساسها، «من» و ارادهی آزاد میسازد، آگاهی، تجربههای نزدیک به مرگ و غیره میسازد.