منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو می‌رود ممد حیات است و چون برمی آید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعتمی شکری واجب… این سرآغاز کتاب گلستان اثر سعدی شیرازی است که آن را زیباترین کتاب نثر تاریخ ادبیات ایران می‌دانند. به قول محمدعلی فروغی که مقدمه‌اش بر کلیات سعدی در آغاز این کتاب نیز خوش نشسته است، “ارجمندترین کتاب زبان فارسی شاهنامه فردوسی است و زیباترین کتاب نثر گلستان سعدی و این هر دو کتاب به سبب همین که پسندیده خاص و عام شده، در دست و پای مردم افتاده و گرفتار دستبرد نویسندگان و خوانندگان گردیده”.