کتاب لیزای لمبث

لیزای لمبث نخستین رمان سامرست موام است که در سال ۱۸۹۷ منتشر شده است.
موام این رمان را زمانی نوشت که دانشجوی پزشکی بود و در بخش زنان و زایمان بیمارستان سنت توماس در محله لمبث لندن کار می‌کرد. از آنجا که محله لمبث محله‌ای فقیر و کارگرنشین بود و زنانی که به بیمارستان سنت توماس مراجعه می‌کردند اغلب از طبقه فرودست جامعه انگلستان بودند، موام توانست با الهام از زندگی آنها نخستین اثر بلند داستانی خود را خلق کند.
لیزای لمبث درباره دختر هجده ساله‌ای است که به همراه مادر پیر و بیمار خود زندگی می‌کند.
او عاشق مردی می‌شود که صاحب همسر و فرزندان بسیار است.
فراز و فرودهای روایی و توصیف جامعه سنتی و به دور از مدرنیته انگلستان اوایل قرن بیستم میلادی، از جمله نقاط مثبت این رمان کوتاه و جذاب و خواندنی است.