شوپنهاور زندگی را سراسر «سپری کردن» و «پشت سر گذاردن» دانسته و هدف زندگانی را نه لذت‌جویی، که فرار از رنج‌ها معرفی کرده است.

دگرگونی انسان و جهان پیرامونش

(روانشناسی اجتماعی)

(سفری فلسفی از دل یک مفهوم)