شخصیت اصلی داستان دختری است به نام شادیانه که اتفاق تلخی رو پشت سرگذاشته و حال به اصرار اطرافیان برای بهتر شدن شرایط روحی‌اش و به بهانۀ جشن به روستا بازمی‌گردد.

در با تیک کوچکی باز شد و من با ترسی هرچند زیرپوستی و پنهون ، وارد فضای نیمه روشن مزون شدم. از اینجا تا دلم بخواد خاطره داشتم

(داستان های فارسی،قرن 14)

(داستان های فارسی،قرن 14)

میان در ورودی و عبور آدم‌هایی که هر یک دردی داشتند، به عقب برگشت تا به عسل تیره‌ چشمان او که عجیب بازخواستش می‌کرد، زل بزند.

(داستان های فارسی،قرن14)