کتاب شیشه های دودی

می‌دانست چه می‌گوید، می‌دانست دردش چیست اما کاری از دستش برنمی‌آمد، همیشه دچار تردید بود و در سردرگمی عجیبی دست و پا می‌زد. حتی بهراد هم با کمک روانشناس‌ها و روانپزشک‌ها نتوانست به او کمکی بکند و حالا با سری پر درد به در و دیوار خانه‌ی شراره نگاه می‌کرد. نگاهش مدام سمت ساعت دیواری سر می‌خورد. از یک‌طرف نگران آمدن سعید بود و از طرف دیگر نمی‌دانست چه بلایی سر شراره آمده. بیچاره شاهین که فقط در شرایط سخت برادر شراره به حساب می‌آمد. برای به دوش کشیدن سختی‌های او و باز کردن بندهایی که بارها به دور دست و پایش می‌پیچید، اما در مواقع دیگر...