آدورنو در این کتاب با تحلیل دو قطب متضاد موسیقی مدرن، یعنی آرنولد شونبرگ و ایگور استراوینسکی، به بررسی تنش‌های فرهنگی و اجتماعی عصر خود می‌پردازد و موسیقی را به مثابه آیینه‌ای از بحران‌های تمدن غرب تفسیر می‌کند. در پس این تحلیل، این ایده خوابیده است که آدرونو موسیقی را نه به عنوان هنری مستقل، بلکه به عنوان بخشی از «کل اجتماعی» می‌دید که بازتابنده تضادهای تاریخی و ایدئولوژیک است....