شمس الدین محمد حافظ شیرازی (زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری – درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در شیراز)، معروف به لسن الغیب شاعر سدهٔ هشتم هجری ایران است. بیش‌تر شعرهای او غزل هستند که به غزلیات شهرت دارند...

چه کسی می توانست باور کند که این پرندگان سرانجام به خانه باز می گردند و این آب گرم مانده در قفس را می نوشند همه ی این سال های عمر ما در این باور تلف شد که خوردن آب گرم قفس را پرندگان چه می نامند: نوشیدن خوردن حسرت مردن؟ آیا ما هیچ این ترانه را از پنجره ها شنیده بودیم...

دریا عنصر اصلی این مجموعه شعر است...

مرد كوچكی، از پنجره‌ كوچك اتاق كوچك آپارتمان كوچكی زل زده...

تو زشت ترین زن دنیا هستی...

هزار دستان هم باشم آوازم زندانی قفس است