صورت فرهاد را وسط جمعیت می بینم اما نمی فهمم دارد می خندد یا محو بازی بی کلام من شده

این اشعار در فاصله سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰ سروده شده‌‌اند و مضامین گوناگونی همچون مسائل اجتماعی، جنگ، و صلح دارند.

دستم به سمت تلفن میرود و باز می گردد چون کودکی که به او گفته اند شیرینی روی میز ما مهمان هاست...

ویرانی جهان را می بینم و کسانی را می بینم که هر روز از تدفین مرده ها بازگشته اند...